The Strange Forest - Chapter 6

[Rated 18]

Third Person’s POV

Dumidilim na. Labis nilang pinagsisihan ang pagpunta sa Liyong Falls na syang dahilan kung bakit nasa misteryo ng kagubatan sila ngayon.

Napadpad sila sa isang maliit na bahay na medyo sira-sira na. Naisipan kasi nilang magpahinga muna nang makita nila ang bahay na ito. Masyado silang natatakot kung ipagpatuloy pa nila yung pagsunod sa walang hanggang stream.

“Tao po?” Mahinahong wika ni Vaness at kinatok yung pinto ng bahay. “Hello? Anybody home?”

“Wala atang tao eh,” sabi ni Yunn nang marinig nilang walang sumagot.

“Tao po?” Muling kumatok si Vaness.

“Naku! Wala talaga eh,” sambit naman ni Mica.

Binuksan ni Arthur ang pinto nang dahan-dahan. Nilibot muna nya nang tingin ang loob ng bahay. “Pasok na tayo,” pagyaya nito sa mga kaibigan at naunang pumasok. Sumunod naman yung iba.

“Nakakatakot naman dito,” Hailey stated. “Wag na lang kaya tayong tumuloy?”

“Wag kang mag-alala. Marami naman tayo,” paniniguradong sabi ni Clifford.

“Makikitulog lang po kami hah?” Mahinahong sabi ni Lexi sa bahay. “Wag ho kayong mag-alala. Wala po kaming nanakawin sa bahay nyo. Makikitulog lang po talaga kami. Salamat ho!”

Sinara ni Roy ang pintuan nang makapasok na lahat. Nagkanya-kanyang upo naman ang mga ito. Nasa malapit ng nakasarang bintana sa kaliwa nakaupo sina Yunn, Mica at Arthur. Sa tapat naman nila ay naroon sina Max, Hailey at Clifford. May upuan na magkakasya ang dalawang katao kaya naupo rito sina Lexi at Denisse. Ang upuang ito ay nakaharap sa pintuan sa at sa likuran nito ay ang kusina. Sina Vaness, Roy at Erika naman ay nasa malapit lang ng pinto nakaupo. Tanging sina Lexi at Denisse lang ang nakaupo sa upuan, yung iba ay sa sahig na.

“Ang dilim naman. May lamp kaya rito or kandila?” Tanong ni Erika.

“Teka, titingnan ko roon,” sabi ni Roy kaya tumayo ito at tumungo papuntang apuyan.

“Kawawa naman tayo,” bumuntong-hininga si Denisse. “Sana makauwi na tayo bukas.”

“Makakauwi tayo,” tinitiyak ni Hailey. “Kailangan nating magpakatatag.”

Nakita naman ni Roy ang posporo at lampara sa gilid ng apuyan kaya kinuha nya ito. Napalundag at napasigaw naman sa gulat si Roy nang may nakita syang batang babae na kinukusot pa ang mga mata nito na tila nagising sa pagtulog. Nakatayo ito sa gilid ng lamesa sa kusina kaya nabitawan nya ang lampara at posporo.

“Bakit Roy?” Alalang sabi ni Max. Napatingin naman ang lahat sa likuran kung saan naroon si Roy.

“Anong ginagawa nyo rito?” Tanong ng batang babae. Nasa limang taon ang edad nito. Naglakad ito at nilapitan ang mga kasama ni Roy. Nagulantang silang lahat pagkakita sa batang babae. Kinuha muli ni Roy ang lampara at posporo sa sahig. Sinindihan nya ito at dinala sa salas.

“Anong ginagawa nyo rito?” Muling tanong ng bata.

“Ah… eh… baby girl, makikitulog sana kami rito. Okay lang ba?” Mica started, feeling nervous. “Tumawag kami kanina pero wala kasing sumagot eh.”

“Ganun po ba?” Sabi ng bata. “Nakatulog kasi ako sa kusina. Sige po. Dito muna kayo.”

“Salamat, baby girl!” Sabi nila sa bata. Pinatong naman ni Roy ang lampara sa tabi sa may gilid upang mailawan sila.

“Sino nga pala kasama mo rito, baby girl?” Tanong ni Yunn. Na-realize naman ni Yunn yung tanong nya. Mukhang mali yata ang tanong nito. Dahil doon ay kinabahan silang lahat sa isasagot ng bata. Napalunok naman sya sa ginawa nya.

“Umalis po si ate kaninang hapon,” sagot ng bata. “Nangunguha kasi sya ng mga kahoy para pangsaing pati prutas na kakainin namin. Madalas ay umaga na po umuuwi.”

Nakahinga naman sila nang maluwag. Parang nabunutan sila ng tinik sa dibdib sa narinig. Buti na lang. Akala nila ay may kasama ito ngayon dito pero di lang nila nakikita.

“Di ka ba natatakot? Kayo lang ba nakatira rito?” Dagdag tanong ni Lexi.

“Hindi po ako takot. Sanay na po eh,” sagot ng bata. “May mga bahay din naman dito. Nandun sa unahan.”

“Aahh…” sabay nilang saad.

Napakarami ang tinanong nila sa bata. Nagmistulang interviewers ang mga ito. Nalaman nilang wala na palang mga magulang ang bata at ate nito kaya silang dalawa nalang. May malubhang sakit kasi ang ina nito at nung di na nakayanan ay nasawi na. Yung ama naman nila ay matagal nang patay.

“Kayo po, bakit ginabihan kayo?”

“Naligaw kasi kami, baby girl,” sagot ni Max sa bata.

“Kung alam ko lang po yung daan, tutulungan ko kayo. Pero di ko alam eh,” klarong-klaro talaga ang pambata nitong boses. Napakagalang pa nito.

“Oh sya! Okay lang yun. Baby girl, di na kami magtatanong hah?” Saad ni Mica. Tumango naman yung bata.

Sa kahuli-hulihan ay sinabi ng bata na matulog yung iba sa kwarto kasama nya. May pintuan pala roon sa may gilid ng kusina. Siguro ay dito lumabas yung bata kanina, ang nasa isip ni Roy. Pumasok naman sina Vaness, Erika, Roy at Arthur sa kwarto kung saan pumasok yung bata. Yung iba ay nasa salas lang.

“Baby girl, dito nalang kami sa baba,” sabi ni Vaness. Tumango lang yung bata at nahiga na sa kama nito.

Sa salas ay nakahiga na sa sahig ang ilan. Yung iba naman ay nakaupo lang at naglalaro ng kung anu-ano sa mga mobile phones nila. Nagku-kwentuhan naman sila habang tutok sa kani-kanilang mobile phones. Nakatulog naman yung mga nasa kwarto. Ilang sandali naman ay bumuhos ang malakas na ulan dahilan para umusog nang konti yung iba pagkat may tumulong tubig-ulan mula sa butas sa bubong ng bahay. Gawa lang kasi sa nipa yung bubong. Kumuha naman si Max ng timba para roon tumulo yung tubig.

~~~~~

Roy’s POV

Pagkalipas yata ng kalahating oras ay nagising ako nang may naramdamang humahaplos sa dibdib ko. Pinaghahalikan nya ako habang nakapatong sa sakin. Nasa gilid ako nakahiga at sa kabilang gilid naman si Arthur. Nasa gitna namin ang dalawang babae, sa tabi ko ay ang girlfriend ko.

“What are you doing?” Mahinang sabi ko nang medyo nilayo ko sya.

“Ssshhh! Wag kang maingay.”

Nagulat naman ako. “V-Vaness?” Akala ko sya yung girlfriend ko.

“Ssshh! Nasa salas si Erika, nakipagchikahan kaya let’s do this!” She said at muli akong hinalikan. Gumiling pa ito sa ibabaw ko.

“Vaness, ano ba?” Pagpupumiglas ko.

“Sige ka. Sisigaw ako.”

Tinakpan ko naman ang bibig nya baka sumigaw nga sya. “Tangina naman oh! Ba’t ako pa eh pwede namang si Arthur?”

Imbes na sagutin ako ay kinuha pa nya ang mga kamay ko at ipinasok sa loob ng damit nya at pinahawak sa dalawang malaking malabundok na bagay sa dibdib nito. Nagulat naman ako dahil wala na pala syang suot na bra. Tinanggal na siguro nito kanina. Nag-iinit na ang katawan ko nang kusang gumalaw ang mga kamay ko at pinisil ang boobs nya. Damang-dama ko ang laki ng mga ito. Tinaas naman nya nang konti ang aking damit at dahan-dahang hinalikan ako sa leeg pababa sa dibdib at maging sa may abs ko. Bago pa man din maibaba ni Vaness ang suot na short pants ko ay agad ko syang tinulak pahiga kaya ako naman ang nasa ibabaw nya. Sinunggaban ko agad ng mga halik at gumanti naman sya. Tutal wala naman din akong magawa dahil kung ayaw ko ay magsisigaw naman ito. Pagbibigyan ko nalang ito at sabik na rin ako dahil hanggang halikan lang nagagawa namin ng girlfriend ko. Ayaw pa kasi nito kaya pagkakataon ko na to.

Habang naglaplapan kaming dalawa ay palagay ko’y dama na ni Vaness ang bagay na tumutusok sa gitna ng mga hita nya. Mukhang mangyayari na talaga. Itinaas ko ang damit nya at parang hayok na sinuso ang mga bundok nito. Umungol naman sya nang mahina upang walang makarinig. Habang ginawa ko ito ay pinasok ko ang aking kamay sa loob ng shorts at panty nya. Napangisi naman ako nang mapagtantong basa na ito. Mas umungol pa sya nang maipasok ko ang daliri ko sa loob ng kweba nya. Ginagawa ko ito habang sumususo pa rin.

Di pa ako nakuntento at lumayo ako nang konti para ibaba nang bahagya ang suot nitong pang-ibaba. Tulog mantika naman si Arthur dahil dinig kong humihilik pa ito sa kabilang gilid ng kwarto kaya hindi kami nito maririnig. Tsaka, malakas pa yung ulan.

“Bilisan mo na natin baka bumalik na si Erika,” sabi nya. Kaya naman di na ako nag-aksaya ng panahon. Binaba ko ang short pants kasabay ng boxers ko at agad na pinasok yung tayong ari ko sa kweba ni Vaness. Napaungol naman sya sa ginawa ko. Dahan-dahan ang pagkayod ko, dinadama ang pagbaon sa masikip nitong butas. Pareho kaming napaungol saming ginawa. Di pa ako nakuntento at binilisan ko pa ang paglabas-masok kay Vaness at habang ginagawa ito ay panay naman ang halikan naming dalawa. Napapikit pa ko sa sarap na nadama.

“Sige pa, Roy. Bilisan mo pa!” Mahinang ungol ni Vaness.

Sa kalagitnaan ng kataksilang ginagawa namin ay napasigaw ako sa gulat nang biglang kumidlat at nakita kong may duguang mga paa sa ulonan namin ni Vaness at dahil dito ay napabalikwas ako ng bangon. Agad kong inayos yung suot ko.

“Bakit Roy?” Biglang tanong ni Vaness.

Sasagot na sana ako kaya lang napansin kong umilaw yung flashlight ng cellphone na hawak ni Vaness at nilibot nito ang kwarto para mailawan. Inilawan din nya yung kama at nandun naman yung batang babae at mahimbing na natutulog. Pero wala namang kakaiba.

“Wala naman ah!” Sabi nya na nakaupo na. Natahimik kami bigla.

“Waahhh!” Sabay kaming napasigaw nang bigla na namang kumidlat at sabay naming nakita yung nakatayong bata sa harap namin dahilan para mapaatras kami. Duguan ang mukha nito pati ang suot na mga damit. Napabangon tuloy si Arthur dahil sa sigaw namin.

“Bakit?” Tanong nya habang kami ay takot na takot. Lumapit sya samin. Nagsiksikan kaming tatlo sa pinakagilid ng dingding, nasa gitna namin si Vaness.

Nakatingin lang samin ang bata. Tsaka namin napagtanto na sya pala yung batang natutulog sa kama kanina.

~~~~~

Erika’s POV

Kung anu-ano nalang ang pinag-uusapan namin sa salas habang tanging ilaw ng lampara lang ang nagbibigay ng liwanag samin. Nakatulog na yung iba. Umuugong ang hangin samantalang patuloy pa rin ang pagbuhos ng ulan. Malaki ang mga patak nito na tumatama sa bubong ng bahay kung saan kami ngayon. Giniginaw tuloy kami.

“Buti nalang, may nasilungan tayo ngayon. Feeling ko, di pa titigil yung ulan eh,” sabi ni Hailey na pinipigilang gumalaw dahil dalawang lalaki yung nakasandal at nakatulog sa balikat nya habang sila ay nakaupo. Ang cute nga tignan nilang tatlo eh. Parang mga bata sina Max at Clifford. Haha! Kinikilig tuloy ako kina Hailey at Clifford.

Napansin kong may butas sa nay gilid ng dingding na nasa tabi ko at sa di malamang dahilan ay inilapit ko ang aking mga mata upang tingnan yung ulan sa labas. Napakalakas pa rin. Nagulat naman ako nang may biglang mata ang nakita ko sa butas ng dingding mula sa labas. Kaya napaatras ako sa takot. Ang lakas ng kabog ng dibdib ko.

“Sis, okay ka lang?” Dinig kong tanong ni Lexi.

“H-Ha? Okay lang,” sabi ko nalang para hindi sila matakot.

“Akala namin ano ng nangyari sayo,” sambit ni Mica.

Tumayo ako. “Balik na ko sa kwarto.” Pero bago yun ay uminom muna ako ng tubig sa kusina. Guni-guni ko lang siguro yung nakita ko.

“Pahingi rin ako ng tubig.”

“Sure,” binigay ko sa kanya yung pitsel pitsel. “Kailan ba taAaaahhh!” Sigaw ko nung kumidlat at nakita ko ang isang babae sa harap ko kaya nabitawan yung pitsel at baso.

“Erika! Anyari?” Tanong ni Denisse nang nilapitan nila ako. Nagising na pala ang lahat. Maging sila Max.

Sabay silang napasigaw pagkakita sa babae. Nakasuot ng kulay puti na may mga dugo, may malaking butas ang dalawang mga mata nito pero wala ang mismong mata nito at may tumutulo pang dugo sa mismong mga butas. Kaya sinumang makakita nito kasabay ng pagkidlat ay masisindak talaga. Nagulat nalang ako nang tumusok ang matalim na bagay saking tiyan. Kaya napahawak ako rito. Dumanak ang napakaraming dugo mula sa kutsilyo.

“Oh my gosh!” Takot nilang banggit. Pansin kong lumabas na rin sa kwarto silang Vaness.

“Erika!” Malakas na sabi ni Roy nang ako ay natumba.

~~~~~

Third Person’s POV

Nakatingin ang lahat sa kaibigan nilang si Erika na biglang natumba at duguan. Kita rin nila ang nakakatakot na itsura ng babaeng gumawa nito. Lumabas din yung bata mula sa kwarto at tumabi sa babae.

“Sya nga pala yung ate ko,” at sabay na napangisi at tumawa nang nakakatakot at nakakarindi ang batang babae at ang ate nito. Matulis pa ang mga pangil ng nga ito. Kaya isang malakas na sigaw sa takot ang naisagot nang lahat na tila umalingawngaw sa buong bahay at ng kagubatan.

Sa muling pagkidlat ay nagsitakbuhan sila palabas ng bahay. Ang noo’y plano nilang walang iwanan at walang hiwalayan ay naisawalang-bahala nalang dulot ng takot.

Huling lalabas si Yunn pero nang malapit na ito sa pintuan ay bigla itong sumara at bumulaga sa harap nya ang ate ng bata.

“San ka pupunta?” Nakakarinding sabi nito at pinakita ang nakakasindak na ngisi. Pag-atras pa lang ni Yunn ay nakita nalang nito ang sarili na natumba at hawak-hawak na ng babae ang kanyang leeg. Ang bata naman ay tahimik lang na nanood sa may gilid.

“Sapat na ang dalawang tao para maging ulam,” sabi ng ate.

“H-Huwag!” Umuubong sabi nito at pilit inaalis ang kamay ng ate. “P-Please! H-Huwag mo kong p-patayin!” At umubo ito ulit.

“Hmmm… sulitin muna natin…” wika nito. “Bago ko kitilin ang yung buhay.”

“H-Huwag!” Nangingiyak na sambit ni Yunn.

Agad namang kinagat ng ate ang lalaki sa leeg kaya napasigaw ito at medyo nanghina. At binaba ng babae ang suot na pang-ibabang damit ng binata. Nakangisi syang pumatong rito at dahan-dahan nyang ipinasok ang pagkalalaki nito sa kanyang pagkababae. At napaungol ito habang gumigiling sa ibabaw ni Yunn. Pagkatapos ay nawalan na ng malay ang lalaki.